پاتوق پرتقالی

از کوچه های بلند

از غروب های خلوت

و از خیابان های بدون عابر می ترسی....!

از صدای متورسیکلت ها و دوچرخه هایی که بی هدف...

در کوچه پس کوچه ها می چرخند میترسی!

از بوق ماشین هایی که روز های گرم تابستان...

جلوی پاهایت ترمز می کنند

و تو فقط چهره ادم هایی را می بینی

که در چشم هایشان حس نوع دوستی موج می زند.....!

زن که باشی ترس های کوچکی داری

به بزرگی همه ی بی عدالتی هایی که...

به جرم زنانگی محکومت می کنند...

و همیشه این تویی که مقصری