پاتوق پرتقالی

سلام ، سرلشگر خلبان شهید محمد نوژه یکی از شهداء ابتدای انقلاب اسلامی بود که در مورخه 58/5/25 در پاوه به شهادت رسید. هم اکنون پایگاه سوم شکاری همدان به نام این شهید بزرگوار نامگذاری شده است. 

متاسفانه به علت آنکه چند سال بعد از شهادت این شهید مظلوم در پایگاه سوم شکاری کودتای صورت گرفت و آن کودتا به کودتای نوژه معروف شد ، هر زمان اسم نوژه را می شنویم یاد کودتا می افتیم که لازم است در این خصوص اطلاع رسانی لازم شود.

پاتوق یاران سالگرد شهادت این غیور مرد نیروی هوایی ارتش رو گرامی می داره...

 پیکر مطهر جانباز شهید ارتش جمهوری اسلامی پس از اهدای دو چشم خود به یک جوان 27 ساله در بهشت‌زهرا(س) آرام گرفت.
سرهنگ محمدحسین میرزاپور که تقریبا تمام دوران دفاع مقدس را درجبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور فعال داشت و به درجه رفیع جانبازی نایل آمده بود لباس شهادت به تن کرد. بنابراین گزارش، دو چشم شهید میرزاپور با رضایت خانواده وی و وصیتی که برای اهدای اعضا کرده بود، به یک جوان 27 ساله پیوند زده شد. همسر این جانباز شهید در گفت‌وگو با ایرنا گفت: شهید میرزاپور سرهنگ تمام لشگر نیروی زمینی ارتش در ارومیه و از افسران ولایتمداری بود که همواره با حضور در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل به ندای ولی‌امر خود لبیک گفت. مریم حسین‌پور پشتیبانی‌ها و حمایت‌های فرمانده و مسئولان نیروی زمینی ارتش از جانبازان را مثال زدنی دانست و گفت من به نوبه خود از همه آن‌ها تشکر و سپاسگزاری می‌کنم. از شهید میرزاپور چهار پسر به یادگار مانده است که مدافعان سر سخت نظام و ارتش  اند.

امیر سرتیپ دوم خلبان عبدالکریم عصاره از دلاوران گردان ۱۱ شناسایی بود؛ تصورش هم سخت است که بدون هیچ وسیله دفاعی و دریغ از یک تیر، به سمت دشمن حرکت و از سد پدافند آنها عبور کردن.

            

 به دنبال تماسی تلفنی خبردار شدم که یکی از خلبانان پیشکسوت ایرانی و دزفولی که البته در این سال‌ها ریاست فرودگاه دزفول را نیز عهده دار بود، دار فانی را وداع گفته و به دیار باقی شتافته است، روحش شاد.

آری، سخن از سرتیپ خلبانی است که دلاور‌ی‌ها و پروازهایش در طول هشت سال دفاع مقدس هرگز فراموش نمی‌شود؛ وی از بچه‌ها و نیروهای دوست داشتنی دزفول بود و دلش همواره برای نظام اسلامی و کار برای شهر دزفول می‌تپید.

حرفی نمیزنی چرا «بابای جعبه ای»؟ خسته شدم بیرون بیا «بابای جعبه ای» لطفا بلندتر کمی فریاد هم بزن این جا نمی رسد صدا «بابای جعبه ای» با آن قَدَت تو جا شدی آنجا ببین مرا جا میشوم ببر مرا «بابای جعبه ای» قد عروسکم شده ای باور کن ای عزیز من‌‌ مادرت قبول؟ ها؟ «بابای جعبه ای» بابا عروسکی چرا لالا نمی کنی؟ شب شد لالا لالا «بابای جعبه ای

نامش «علمدار» است، جانباز 62 درصدی که به سختی نفس می‌کشد، می‌گوید: دردهایم نعمتند، من چون اقتدار و سربلندی ایران عزیز را می‌خواهم به سختی نفس می‌کشم تا مردم ایران راحت نفس بکشند.

            

 نامش علمدار است این نام را مادرش چون علاقه وافر به علمدار کربلا داشت بر او نهاد و کنیه‌اش غلامی است و باز مرتبط است به اینکه او غلام اهل بیت است از کودکی به خاندان عصمت و طهارت و ائمه اطهار علاقه خاصی داشت.

در بهترین دوران زندگیش یعنی دوران جوانی دست از همه چیز شست و برای به تحقق رسیدن اهداف و آرمان‌های واقعی نظام مقدس جمهوری اسلامی جوانیش را تقدیم نظام مقدس جمهوری اسلامی کرد او شاید اگر در آن موقع به جبهه نرفته بود مثل هم‌سنی‌ها و دوستانش که الان از سرمایه داران کلان هستند در رفاه و آسایش زندگی می‌کرد.

چون سرمایه دار بود برایش به راحتی دولا و راست می‌شدند اما او فدایی شد تا رفاه و آسایش و امنیت را برای سایرین به ارمغان آورد.

بله علمدار غلامی جانباز 62 درصدی به سختی نفس می‌کشد تا ما راحت نفس بکشیم؛ سرفه امانش را بریده در جیب او انواع اسپری‌های جور واجور و رنگارنگ به چشم می‌خورد بعضی از این اسپری‌ها را باید با داشتن کفش آهنی بدست آورد.

این همه سختی و زجر و درد شبانه ذره‌ای از اراده وهدفش را نکاسته و می‌گوید درد و الام را برای خود یک نعمت می‌دانم و خدایی با آن حال می‌کنم!

زیرا امید دارم رضای خدا در آن باشد و من چون اقتدار و سربلندی ایران عزیز را می‌خواهم به سختی نفس می‌کشم تا مردم ایران راحت نفس بکشند.

این قهرمان خردلی هم اکنون در بیمارستان ام آر آی شیراز با درد و الام دست و پنجه نرم می‌کند و وب مظلومین شیمیایی ایران در گفتگویی که با او داشت بر خود بالید و به این مردان آهنی و بی‌ادعا افتخار کرد و این ایثار و از خود گذشتگی را به مقام معظم رهبری تبریک می‌گوید و این نوید را به مردم صبور و ارزشی ایران اسلامی می‌دهد که آرام و بدون دغدغه باشید و راحت بخوابید که تا ما این قهرمانان خردلی را داریم همیشه با اقتدار و سربلندی و عزت زندگی خواهیم کرد.

و این را هم بدانیم که بالندگی و سربلندیمان را مدیون این ایثارگران بی‌ادعا هستیم به او می‌گوییم چه مشکلاتی دارید او خنده‌ای زیبا همراه با تبسم می‌کند و می‌گوید مشکل فراوان اما از بیان آن معذور.

متعجب از او می‌پرسم واضح بگویید می‌گوید «در برابر مشکلات ایستادگی می‌کنم تا خدای ناکرده بدخواهان نظام و رهبری سوء استفاده نکنند.

نبرد درنقطه صفر مرزی سومار

برداشتی مستند از کتاب اردگاه نوشته آزاده جانباز میکاییل احمدزاده 

در آخرین روزهای جنگ تحمیلی دشمن با همکاری منافقین خلق عملیات گسترده ای علیه نیروهای ایرانی انجام داده بودند چندین کیلومتر به عمق خاک ایران از ناحیه جاده سومار به سه راهی ایلام نفوذ کرده بودند ما نیز در اثر در گیری های منطقه ای و تعقیب و گریز به حوالی شهر سومار که به دست متجاوزین عراقی افتاده بود رسیده بودیم. در روي جاده خاكي با آرايش باز راه مي رفتيم كه ناگهان يك خودروي عراقي در روي جاده درحال آمدن به سمت ما ديده شد يكي از سربازان دسته شناسائي كه عرب زبان هم بود درروي جاده نشست نشانه رفت ومابه هر سو پراكنده شديم سرباز شجاع با صداي بسيار به خودروي عراقي كه خیلي نزديك شده بود به عربي فریاد کشید:

قف : خودرو حامل يك افسر و دو نفر سرنشين و راننده بود آنها فرصت عكس العمل پيدا نكرده بودند در يك لحظه متوجه ما شده بوند وشايد خيال نمي كردند ما آزادانه در داخل محاصره آنها روي جاده راه برويم.

قهرمان کوهنوردی ارتشهای جهان تیمسار آبشناسان در جنگ روبرو با صدام

امیر سرتیپ شهید بختیار آقایی

شهید محسن رادژیان در چهارم تیرماه 1342 در تهران در خانوادهای مذهبی و خیر به دنیا آمدپدرش نظامی بود و به همین علت با آگاهی کامل لباس مقدس سربازی را انتخاب نمود.
وی از اوان كودكی بسیار آرام و سربه زیر بود و در جلسات مذهبی شركت فراوان داشت. تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را به ترتیب در مدارس اسلامی، غفور و رهنما به پایان رسانید و در طول تحصیلات جزء شاگردان ممتاز به شمار میرفت و پس از اخذ دیپلم ریاضی فیزیک از دبیرستان زهرا شروع به فراگرفتن دروس جامع المقدمات و ادبیات عرب در یكی از مراكزاسلامی نمود و در فكر داشت تمام نیروی خود را به مفهوم واقعی وقف مستضعفین جامعه نماید وی از ایدئولوژی اسلامی واقعی برخوردار بود و در هر موردی در اولین مرحله جزء بهترین افراد محسوب میشد.شهید رادژیان بعد از اتمام دوران تحصیلات در تاریخ 05/07/1362 به استخدام ارتش جمهوری اسلامی ایران درآمد و وارد دانشكده افسری گردید . وی همواره یكی از دانشجویان با روحیه بود كه بعلت جدیت و تلاش فراوان در امور ورزش و مسابقات ارتش چندبار مورد تشویق قرار گرفت وی میگفت: راهی را كه در پیش گرفتهام خود انتخاب كردهام و دوست ندارم كه در رختخواب بمیرم و چه بهتر كه در راه هدفی که آن را مقدس میدانم شهید شوم.وی با اخلاق پسندیده ای که داشت در دل تمام همكاران و همقطارانش جای داشت و علیرغم اینکه در دانشگاه سراسری واحد اوین نیز در رشته زیست شناسی قبول شده بود از ادامه آن خودداری نموده و به خدمت در دانشگاه افسری ادامه داد.
وی بسیار کم حرف بود و كم صحبت میكرد ولی از هر كلمه حرفش موضوعاتی مهم روشن میشد و حرفهایش واقعاً پربار بود. اخلاص و پاكی او به صورت باشكوهی در كارهایش میدرخشید، بیاعتنایی به ظواهر مادی، خوش مشربی و زبان شیرینش از وی مصاحبی مغتنم برای دوستان و آشنایان ساخته بود مهربانی و عطوفت او باعث جذب و جلب تمامی دوستانش میگشت. شهید رادژیان با روحیه پهلوان منشی كه داشت قدم به سال دوم دانشكده گذاشت و در همین سال بود كه به همراه دیگر دانشجویان دانشكده افسری برای انجام مأموریت و اجرای برنامه مین گذاری و مین برداری به مناطق عملیاتی جنوب اعزام و در ساعت 7/30 مورخه 63/5/1 به هنگام آموزش مین در اردوگاه آموزشی سد دز بدلیل برخورد پای وی با مین جهنده به فیض عظمای شهادت نائل آمد

امیر سرلشكر شهید علیرضا سنجابی

ستواندوم شهيد ايرج آبگون در سال 1342 در استان همدان شهرستان ملاير در يك خانواده اصيل متولد شد خانواده وی از نظر مالی در وضعیت بسیار خوبی بودند و علیرغم مخالفت خانواده اش، پس از اخذ مدرك ديپلم علوم تجربي و قبولي در آزمون در تاریخ 1361/07/01 وارد دانشکده افسري نیروی زمینی ارتش شد و پس از طي سه سال تحصيل به همراه ساير دوستان جمعی گردان نصر يعني دوره پنجم بعد از انقلاب فارغ التحصيل شد.
او جواني بود خوش اندام، جوانمرد، پاك، و با تقوا، يار مظلومان و ضعفا بود كشتي ورزش تخصصي او بود. قدي بلند و همتي والا و هيكلي تنومند و چابك داشت قبل از عمليات بيت المقدس 5 در منطقه عمومي مريوان، فرمانده گروهان يكي از گردانهاي لشکر 23 نیروهای ویژه هوابرد بود و معاونش شهيد يد الله پيراني ازهمدوره هاي ايشان از روحيه رزمي بالائي برخوردار بود. بطوري كه وقتي آنها در كنا ر رودخانه اي بالاتر از پادگان شهيد رسول عبادت در منطقه تجمع گرد هم آمده بودند. ميگفت من به حول و قوه الهي و به همت سربازان و توكل به خدا هدفم را سريع فتح خواهم کرد و درسي فراموش نشدني به دشمن خواهم داد.
سرانجام شب عمليات (1367/1/22) فرا رسيد، هجوم آغاز شد. در حين پيشروي مورد اصابت گلوله مستقيم دشمن قرار مي گيرد افرادش مي خواهند او را تخليه كنند و لي فرياد مي زند مرا رها كرده و به پيشروي ادامه دهيد در همان حال زخمی، سربازانش را به جلو هدايت مي كند.
در آن تاريكي شب خدا مي داند كه باز هم گلوله به او اصابت كرد يا نه. همانطور كه آرزویش بود، سريعاَ هدف تسخير شد فردا صبح وقتي هوا روشن شد سربازان و ديگر كاركنان پايور اثري از فرمانده زخمی لیکن شجاع و با روحيه خود نديدند.
آري او و معاون چالاك و با ايمانش مفقود الاثر شدند اي كاش ارتفاعات مرزي مريوان به زبان مي آمدند و نحوه شهادت مظلومانه آنان را برای ما به تصوير مي كشيدند تا شايد تسلي خاطري براي دل تنها دختر بجامانده و چشم به راه ايرج آبگون مي شد. اميد است خداوند با شهداي كربلا و امام شهدا (ره ) محشورش بفرمايد

زندگی زیباست، اما شهادت از آن زیباتر است؛ سلامت تن زیباست، اما پرنده‌ی عشق، تن را قفسی می‌بیند که در باغ نهاده باشند.
و مگر نه آنکه گردن‌ها را باریک آفریده‌اند، تا در مقتل کربلای عشق، آسانتر بریده شوند.
و مگر نه آن‌که از پسر آدم، عهدی ازلی ستانده‌اند که حسین را از سر خویش، بیشتر دوست داشته باشد.
و مگر نه آن‌که خانه تن، راه فرسودگی می‌پیماید تا خانه روح، آباد شود.
و مگر نه آنکه گردن‌ها را باریک آفریده‌اند، تا در مقتل کربلای عشق، آسانتر بریده شوند.
و مگر این عاشق بی‌قرار را بر این سفینه سرگردان آسمانی، که کره‌ی زمین باشد، برای ماندن در اصطبل خواب و خور آفریده‌اند.
و مگر از درون این خاک، اگر نردبانی به آسمان نباشد، جز کرم‌هایی فربه و تن‌پرور برمی‌آید.
ای شهید، ای آن‌که بر کرانه‌ی ازلی و ابدی وجود بر نشسته‌ای، دستی برار و ما قبرستان نشینان عادات سخیف را نیز، از این منجلاب بیرون کش.

سید شهیدان اهل قلم ، شهید سید مرتضی آوینی

«با اراده ملت و رهبر انقلاب خدمت را پذیرفته‌ام و در این راه نه از

مرگ هراسی دارم و نه از سرزنش‌های اهل زمان.»

اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَولِیاءَ اللهِ وَ اَحِبّائَهُ

درود برشما ای اولیا.خدا

 اَلسَّلامُ عَلَیکُم یَا اَصفِیَآءَ اللهِ وَ اَوِدّآئَهُ

درود برشما ای برگزیدگان خدارومهر ورزانش

اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصَارَ دینِ اللهِ

درود برشما ای یاران دین خدا 

 اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ رَسُولِ اللهِ

درود برشما ای یاران رسوالله

 اَلسَلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَمیرِالمُومِنینَ

درود برشما ای یاران امیرمونان

 اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ نِسآءِ العالَمینَ

بانوی زنان جهانیان.

 اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبیمُحَمَّدٍ الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ الوَلِیِّ النّاصِحِ

درود برشماای یاران ابو محمد حسن ابن علی ولی خیر خواه

 اَلسَّلامُ عَلَیکُم یا اَنصارَ اَبیعَبدِ اللهِ

درود برشما یاران اب عبدالله 

 بِاَبی اَنتُم وَ اُمّی طِبتُم

پدر ومادر به فدایتان پاکیزه اید 

 وَ طابَتِ الاَرضُ الَّتی فیها دُفِنتُم

وپاکیزه است زمینی که شما در آن به خاک رفتند

، وَفُزتُم فَوزًا عَظیمًا

وخوب کامیاب شدید کاش من

 فَیا لَیتَنی کُنتُ مَعَکُم فَاَفُوزَمَعَکُم

هم باشما بودم و کامیاب میشدم