جنازه ی زنا کار
در عصر امام ششم(ع) زنی بود که از زنا پرهیز نداشت و از طریق زنا ، آبستن میشد و چون فرزند به دنیا می آمد ، از ترس فامیل و آشنایان ، فرزندان خود را میسوزاند. به هنگام دفن او ، هیچ قبری او را قبول نمیکرد و هر قبر که مهیّا میکردند و او در آن دفن میکردند ، شکافته میشد و او را بیرون می انداخت. اقوام او خدمت امام ششم(ع) رسیده و ماجرا را به ایشان گفتند.
امام صادق (ع) فرمود : مادرش را نزد من آورید. وقتی مادرش حاضر شد ، امام(ع) از او پرسید : دختر تو در این دنیا مرتکب چه عمل زشتی میشد ؟
مادر که از ماجرا مطلع بود ، گفت : دختر من زنا کار بود و فرزندان زنا را در آتش میسوزاند تا کسی از اعمال او آگاه نشود.
امام صادق (ع) فرمود : زمین این جنازه را نمی پذیرد زیرا که او خلق را به عذابی که مخصوص خدای رحمان است عذاب میکرده است.
سپس فرمود : مقداری از تربت پاک جدم حضرت امام حسین (ع) را در قبر او قرار دهید تا زمین این جنازه را بپذیرد و مردم همین کار را کردند تا زمین او را پذیرفت.
یکی از گناهانی که در اسلام بسیار مورد نکوهش و سرزنش قرار گرفته ، زنا است. همان طور که خواندید ، حتی قبر هم جنازه ی انسان زنا کار را نمی پذیرد و این نشان میدهد که این عمل بسیار زشت و ناپسند است ، اما در مقابل آن به ارزش و مقام تربت امام حسین پی میبریم که چقدر کرم و بخشش دارد ، یعنی مقام امام حسین(ع) آنقدر نزد پروردگار بالا است که با مقداری از تربت پاکش انسان گناهکار بخشیده میشود. ما هم از امام حسین(ع) میخواهیم که در دنیا ما را شفاعت کند
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: صفحه اصلی
برچسبها: تربت امام حسین زنا کار